Klasyka z zapomnianych stron

Mistyczny region Hiszpanii. Dwie myśli przychodzą do głowy wraz z tą nazwą – nadzwyczajna klasa win i równie niecodzienne ceny. Tak w skrócie można opisać Priorat. Do kompletu bardzo trudna, łupkowa gleba z dodatkiem kwarcu (klucz sukcesu tej ziemi) oraz stare krzewy carignan i garnachy (często przekraczające 80, a nawet i 100 lat!). To jeden z regionów, w którym można odnaleźć prawdziwą magię winiarstwa! Aż trudno uwierzyć, że jeszcze 30 lat temu o Prioracie wiedziała tylko garstka zapaleńców, którzy postanowili odbudować tradycję regionu. Wciśnięty we wnętrze D.O. Montsant, narodził się na nowo w latach ’70, a już w  ’80 trafił do światowej czołówki. Wszystko za sprawą 5 clos i ich właścicieli, którzy na początku dzielili wspólną winiarnię! (Clos Mogador, którego właścicielem był Barbier), Clos Dofi (i rodzina Palacios, znana z Riojy), Clos Erasmus, Clos Martinet and Clos de l’Obac). Bardzo niewiele jednak brakowało, aby apelacja w ogóle zniknęła z winiarskich map i ludzkiej świadomości.

Dziś tamtejsza ziemia rodzi jedne z najbardziej skoncentrowanych i niezwykłych win Hiszpanii. Uprawa nie jest łatwa – ekstremalnie niska wydajności, nieprzychylna gleba, roczna suma opadów poniżej 500mm (to mniej niż w Krzesinach pod Poznaniem, uznanych za polski biegun bezdeszczowy – stąd lokalizacja najistotniejszego lotniska wojskowego kraju) oraz spore nachylenie stoków, porośniętych winoroślą. Trzeba mnóstwo zapału, aby w tych warunkach uprawiać cokolwiek. Może dlatego ta ziemia daje wina nadzwyczajne!

ELIOS 2009

Typ: czerwone, ciężkie, wytrawne
Region: Priorat, Hiszpania
Producent: Costers del Priorat
Szczepy: garnacha, carignan, cabernet sauvignon, syrah
Rocznik: 2009
Dojrzewanie: 10 miesięcy w dębinie, 3 w butelce
Moc: 14,5%
Cena: 55,00 PLN
Dostępne w: Viñola (zakup własny)

OKO: Ciemna barwa z fioletowym rantem. Łzy średniej gęstości

NOS: Pierwszy średni w mocy, drugi bardziej rozwinięty, ale niewiele silniejszy. Bardzo klasyczne nuty runa leśnego, zwłaszcza grzybów oraz odrobiny czerwonych i ciemnych owoców. Trochę przypraw i ziół, choć bez nadmiaru. Całość lekko przytłumiona beczką. Jest też nuta wędzonego boczku. Pozostaje jednak sporo świeżości, ziemistości czy skalności. Magiczna mineralność zatem OBECNA!

USTA: Świetna kompozycja, z pełną równowaga poszczególnych składników. Budowa dość mocarna. Aromaty równie niesamowite jak w nosie – od ciężki nut wędzonych i beczkowych, bo skalną mineralność. Finisz delikatny, ale dość długi.

PODSUMOWANIE: Klasyka gatunku za rewelacyjne pieniądze. Nie jest to wino wybitne, ale nadzwyczaj przyzwoite! Czuję się wręcz zauroczony – odrobinę, ale jednak! Jest przy tym trudne i fantastycznie spędza się z nim kilka godzin w karafce i kieliszku. Zmiany w czasie nie są diametralne, ale nowe niuanse aromatyczne urozmaicają całą zabawę!

OCENA: 88 pkt, wyjątkowo dobry stosunek ceny do jakości!

Reklama

Jeden komentarz na temat “Klasyka z zapomnianych stron”

Możliwość komentowania jest wyłączona.